Prado Museum
Affiliate informatie: sommige links in onze artikelen zijn affiliate links. Wanneer er via deze links aankopen of boekingen worden verricht, verdienen we een kleine commissie. De informatie die we delen is gratis te lezen en vrij van advertenties. Het gebruik van de links stellen we op prijs!
Museo Nacional del Prado: een onmisbaar bezoek
Het Prado Museum behoort tot de beste musea ter wereld. Het herbergt de klassieke nationale kunstverzameling van Spanje en biedt een ongeëvenaarde collectie met meesterwerken van Spaanse grootmeesters zoals Velázquez, El Greco en Goya.
Daarnaast omvat de collectie ook indrukwekkend werk van Vlaamse en Nederlandse kunstenaars, waaronder Bosch, Van der Weyden, Bruegel, Rubens en Van Dyck. Dit museum biedt een unieke kans om de 'crème de la crème' van de kunstgeschiedenis te bewonderen.
Toegang en prijzen
NB: mogelijk komt u in aanmerking voor een korting op de toegang.
Het museum
Campus Prado
Het Prado Museum is een vooraanstaand Spaans nationaal instituut dat een indrukwekkende collectie van bijna 28.000 kunstobjecten beheert. Het museum staat wereldwijd bekend om zijn uitmuntende conservatorschap van kunst.
Het museum maakt deel uit van Campus Prado, een complex dat over verschillende gebouwen is verspreid. Deze campus omvat:
Hoofdgebouw Villanueva: Het beroemde museum zelf, dat de kern vormt van de collectie en tentoonstellingen.
Voormalig Koninklijk Klooster van de Hiëronymieten: Hier vinden onderzoek en restauraties plaats.
Casón del Buen Retiro: Huisvest de publieke kunstbibliotheek van het museum.
Salon de Reinos: Een geplande uitbreiding van het museum, die binnenkort zal worden toegevoegd aan de campus.
Campus Prado biedt een uitgebreide en veelzijdige ervaring voor kunstliefhebbers en onderzoekers.
De verzameling
Het merendeel van de te bezichtigen werken in het Prado Museum heeft een koninklijke oorsprong. Dit betekent dat Spaanse koningen de aankoop van deze kunstwerken hebben geïnitieerd en de koninklijke familie de oorspronkelijke eigenaren was.
De 16e en 17e eeuw vormen de kern van deze verzameling. De belangrijkste initiële verzamelaar was koning Filips II, die een grote waardering had voor schilderkunst uit de Lage Landen. Dankzij zijn interesses maken werken van kunstenaars zoals Anthonis Mor van Dashorst, Rogier van der Weyden, Jeroen Bosch en Joachim Patinir deel uit van de collectie.
De kunstzinnige belangstelling van Spaanse vorsten begon echter al eerder. Overgrootmoeder koningin Isabella I van Castilië benoemde Juan de Flandes tot haar hofschilder, terwijl haar zoon, keizer Karel V, de Venetiaanse schilder Titiaan tot ridder sloeg. Deze vroege waardering voor kunst markeert de eerste verzameling van Titiaans werk in Spanje.
Onder Filips III werd het kunstbezit verder uitgebreid met de aanschaf van Maria Boodschap van Fra Angelico. Filips IV droeg bij aan de ontwikkeling van de kunstverzameling door Diego Velázquez alle ruimte te geven om zijn talenten te ontplooien en hem naar Italië te sturen om kunstwerken aan te kopen. Dit leidde tot een verrijking van de collectie met meesterwerken van Rafaël en Tintoretto, evenals Romeins beeldhouwwerk. Onder Filips IV verwierf het Prado ook de grootste verzameling schilderijen van niemand minder dan Pieter Paul Rubens.
De latere koningen van het Huis Bourbon zetten in de 18e eeuw de kunstverzameltraditie voort, waardoor ook werken van Giaquinto, Mengs, Tiepolo en de beroemde Francisco de Goya aan de collectie werden toegevoegd.
Veel religieuze kunst, waaronder werken van El Greco, komt uit kloosters en kerken die begin 19e eeuw werden afgebroken. Aanvankelijk werd het Museum van de Trinidad (Drie-eenheid) opgericht voor deze kunstwerken, dat later fuseerde met het Koninklijke Museum voor Schilderkunst en zo het huidige Prado Museum vormde.
Het Prado Museum biedt een overzicht van zo'n acht eeuwen kunstgeschiedenis. Bezoekers kunnen er kunstwerken bewonderen uit de Hellenistische en Romeinse perioden, evenals Romaanse en Gotische kunst uit de Spaanse middeleeuwen. De collectie omvat ook meesterwerken uit belangrijke kunststromingen zoals de Renaissance, Barok, Rococo, Neoclassicisme en Romantiek.
Architectuur
Het hoofdgebouw van het Prado Museum is een van de belangrijkste neoclassicistische gebouwen in Madrid. Oorspronkelijk was het bedoeld als kabinet voor natuurwetenschappen, als onderdeel van een stedelijk ontwikkelingsproject dat koning Karel III in de late 18e eeuw initieerde. Dit project omvatte ook de aanleg van de Paseo del Prado, een prestigieuze laan met drie indrukwekkende klassieke fonteinen, de oprichting van een Koninklijke Botanische Tuin en de bouw van een nabijgelegen Koninklijk Astronomisch Observatorium.
In 1785 leverde de architect Juan de Villanueva het uiteindelijke ontwerp voor het Prado Museum aan. Helaas werd het project echter onderbroken toen Spanje werd bezet door Josef Bonaparte, de broer van Napoleon. Tijdens deze Franse bezetting werd het onvoltooide gebouw gebruikt als militaire kazerne en kogelfabriek. Gezien het lood uit de constructie werd gehaald kwam het gebouw verder in verval.
De Franse bezetting leidde tot de onafhankelijkheidsoorlog van Spanje, die in 1814 door een alliantie met de Engelsen werd gewonnen. Koning Ferdinand VII keerde terug en hoewel hij het initiatief nam voor de restauratie van het gebouw, was het zijn vrouw, Maria Isabella van Bragança, die in 1819 het idee van een Koninklijk Museum voor Schilderkunst naar voren bracht. Deze stap was een strategische zet om in te spelen op de internationale trend van musea, zoals het Louvre in Parijs en het Rijksmuseum in Amsterdam.
Eind 19e eeuw werd de voormalige Koninklijke verzameling omgevormd tot een nationale collectie, in lijn met politieke veranderingen.
In 2007 werd gestart met het concept Campus Prado, waarbij architect Rafael Moneo het hoofdgebouw uitbreidde en de ruïne van het nabijgelegen klooster aan het complex toevoegde.
Een recente ontwikkeling is de renovatie van de nabijgelegen Salon de Reinos door architect Norman Foster. Deze 17e-eeuwse "Zaal der Koninkrijken" uit de tijd van Filips IV is bijzonder omdat er in Madrid weinig koninklijke gebouwen uit de Habsburg-dynastie bewaard zijn gebleven. De renovatie beoogt onder andere om schilderijen zoals "De overgave van Breda" van Velázquez naar hun oorspronkelijke locatie terug te brengen.
Bezoekersinformatie
Was deze informatie relevant?